ขำจนปอดโยก นิยายที่ค่อนข้างผ่อนคลาย

ทำไมฉันรู้สึกสงสาร คนแก่ที่โดนจับ จากการเอากระจกโบราณมาขาย เค้าอาจจะเป็นกลุ่มแรกที่ค้นพบ หรือเป็นของตกหล่น หรือถ้ามองอีกมุม เค้าอาจจะเก็บไว้เป็นมรดกตกทอด มาขายรุ่นหลัง รัฐบาลก็ไม่รู้อยู่ดี ชาวนาเป็นอาชีพที่ลำบากมาก กว่าจะเจอโชคลาภสักชิ้น ก็ยากเย็นแล้ว เห้อ.... แต่นิยายเรื่องนี้ก็พอใช้ได้ อ่านเพลินดี 3 ดาวแล้วกัน

ฉันเพิ่งอ่านได้ 15 ตอน เข้าใจภาพโดยรวมเล็กน้อย แต่ก็ถือว่าดี แค่ไม่มีระบบที่จะทำให้ตื่นเต้นเท่านั้น

ฉันไม่รู้ว่า translate แปลไม่ดี หรือรายละเอียดตัวอักษรไม่ดี ฉันอ่านไม่เข้าใจเลย แต่ก็ขอบคุณที่ ทำให้เกิดนิยายเพิ่มอีก 1 เรื่องบนโลกใบนี้

ฉันจะทำอย่างไร ให้นักเขียนอัพ วันละ 10 ตอน

อ่านเพลินดี

ทำไม ตัวเอกต้องการจะไปทำงานเต็มเวลาตลอดเวลา ทำไม ไม่ติดต่อสำนักพิมพ์ หรือค่ายหนังเพื่อขายลิขสิทธิ์ ในเมื่อเราทำได้ หรือว่าต้องการพิสูจน์ตัวเองว่าอยู่ในสังคมได้?

ก็ดีอยู่

ก็ชอบนะ แต่กลางๆ